ماست مانی ماس
ماست یک فرآورده لبنی تخمیری است و در هرم غذایی، در گروه شیر و لبنیات جای دارد. ماست نیز مانند بقیه هم‌گروه‌های خود، منبع بسیار خوبی برای کلسیم، فسفر، ویتامین‌های گروه B مانند ریبوفلاوین، اسید پانتوتنیک و روی است. با چنین مواد مغذی فراوانی که در ماست وجود دارد، مسلماً خوردن آن به‌صورت روزانه می‌تواند مزایای سلامتی زیادی برای انسان داشته باشد. همانند: اشتهاآوری، تنظیم وزن بدن، دفع سموم، رفع یبوست، خاصیت ضد میکروبی و ضد سرطانی، خاصیت کاهنده چربی خون، مفید برای رشد استخوان‌ها و…
همچنین نقش اساسی آن در زیبایی و سلامت پوست (جوان‌سازی و رفع لک و جوش، رفع ترک‌خوردگی لب، درمان چروک و آفتاب‌سوختگی، ترمیم موخوره و…) خود دارای جایگاه ویژه‌ای می‌باشد.
البته گفته می‌شود که بهتر است ماست همراه با غذا خورده نشود تا خواص خود آن و خواص غذا از بین نرود؛ بهتر است ماست در میان‌وعده‌ای جداگانه و به همراه مصلح آن مانند نعناع، پونه، کاکوتی، فلفل، گردو، کشمش، گل محمدی و… صرف شود. این موضوع البته برای کودکان نیز بسیار حایز اهمیت است و برای جذابیت بیشتر آن می‌توان زعفران دم‌کرده و یا آب لبو به ماست اضافه کرد تا خوشمزه‌تر و دل‌فریب گردد.
در این‌جا از نقش انواع ماست میوه‌ای و انواع بورانی به عنوان مکمل غذایی در سفره‌‌های ایرانی نمی‌توان غافل شد. مانند ماست و اسفناج، ماست و بادمجون، ماست و کرفس، ماست و کنگر، ماست و خیار، ماست و لبو، ماست و کدو، ماست و کلم بروکلی و غیره. نکته مهم این‌جاست که هر نوع ماستی برای هر نوع بورانی مناسب نیست و انتخاب هر کدام از آن‌ها، تاثیر مستقیمی بر روی مزه آن خواهد داشت.
